taşınmak ya da taşınmamak..

anlatamam ne kadar yorgunum..

taşınmanın zorluğunu bir kez daha idrak ettim..

annem, anneannem, teyzem, batuhan ve kemal'den oluşan bir takımla çalışıyoruz.

anneannem bizi güldürmek dışında yemek işleriyle ilgileniyor-ki yaşına göre süper bir performansı var..

batuhan genelde su içerek, uyuyarak ve marketten malzeme alarak geçiriyor bu günleri..

kemal, binbir güçlükle yapılmış paketleri bozmak, yatakların üzerinde zıplamak gibi şeylerin yanında ara ara gözüne birşeyler kestirip "bunu evime götürebilir miyim" diyerek bizi şaşkınlığa uğratıyor, evinin nerde olduğu kavramı baya karıştı onda..

ben de genelde dışarı işlerini hallediyorum, vakumlu torba almak (easy bag-harika bir icat-yanda resmi var) karton bulmak (hiç bu kadar zor olduğunu bilmiyordum- arayınca kıymete biniyor..) , tabi en önemli işim "sınıflandırmak": ingiltere'ye gidecekler, ankara'da saklanıp dönüşte kullanılacaklar, malatyaya gidecekler, hasana verilecekler, anneme verilecekler, şimdilik kullanılacaklar, kullanımdan kalkacaklar vs. vs., bazen o kadar karışıyor ki:))

işte bu durumda asıl işi annem ve teyzem yapıyor, devamlı paketleme, temizleme, toparlama halindeler ve işlerini çok iyi yapıyorlar, yoksa ben üç ayda taşınamazdım zaten,

molalarımızda çek keyifli geçiyor, ankara sıcakta tavan yaptığından, bol bol elma-soda, karpuz, dondurma ve tabi hiç vazgeçemediğimiz çay:))

akşamları yorgunluktan bayılmış bir halde yaptığımız balkon sefaları da var tabi, fakat yarım saat bir saat sonra herkes uyuklamaya başlıyor o ayrı,

işte böyle,

umarım sularımız kesilmeden (çarşambadan itibaren iki gün yok bir gün var) baya yol almış oluruz..