Doha'da ilk gunler

17 Ocak 2013 Persembe gunu saat 23.45'de Doha Havaalanina indik. Celal bizi kapida bekliyordu. On adet (!) valizimizi alip ciktik. Yolculuk bekledigimden daha guzel gecti. Kemal sabirsizlanmadi, Rana huzursuzlanmadi. Ikisi de guzelce oturup ucagin bilgisayarindan cizgi filmlerini izlediler, oyun oynadilar. Yemekler THY kadar guzel degildi ya da bilmiyorum bizim damak tadina pek uymuyordu. Havaalanindan ciktigimizda bizi carpan ilk sey havanin sicakligiydi, Ankara"da yaz geceleri gibi. Paltolar hemen arabanin arkasina atildi tabi. Kemal ve Rana babalarini gorunce cok heyecanlandilar. Havalanindan eve giden yolda sehirle ilk tanismamizi gerceklestirdik. Genis yollari, gokdelenleri, villalari, palmiyeleleri, denizi ve isiklariyla insani ilk anda carpan bir sehir. Ve tabi arabalariyla. Hic gormedigimiz ya da reklamlarda vs gordugumuz envai cesit luks araba burada siradan. Evimize geldik, ilk defa gördüğün bir eve kalıcı olarak gelmek farklı bir duygu. Ertesi gün güneşli bir güne uyandık. Kahvaltıdan sonra sahile indik, bes dakika yürüme mesafesinde cok sakın bir plaj var. Cocuklar bayıldı tabi. Sonra Pearls'e gittik, eve cok yakın, deniz kiyisinda restauranlar, alisveris merkezi, park bir arada. İlk mutfak alışverişimizi yaptık. Hava superdi yine. Gunün geri kalan kısmında dolapları yerleştirdik, eksikleri belirledik. Ucuncu dördüncü günler bu eksikleri tamamlamakla ve arada plaj, avm ziyaretleriyle gecti. Bir de eski ve yeni buyukelciliklerimizi gezdik. Bu arada Kemal seviye tespit sınavına girdi, year 4'dan devam edecek. Pazar gunu okulun ilk gunu. Bugün de bizim kapalı çarşı benzeri Souq Vaqif'a gittik. Gittiğimiz heryerin ayrı bir entry olası var, o nedenle kısa geciyorum:) Sonuc olarak Doha'daki hayatimiza sorunsuz ve hızlı bir başlangıç yaptık. Tabi bunda daha önce de yurtdışında yasana deneyimimizin olmasının etkisi büyük. Guzel havalarin da:)) İnşallah böyle devam etsin..

Bir bebisimiz daha oldu:))

Uzun zamandır beklenen bir bebek 7 Ocak Pazartesi gunu sabah saatlerinde anne ve babasına kavustu..
Kırmızı-pembe suratli, minik burunlu, kelebek dudakli bu kizimiz ilk etapta annesinin bir kopyasi izlenimini verdi..
Babası cok heyecanlıydi, oturamiyordu bile, esinden ve kızından ayıramiyordu gözünü..
Annesi anneliğin ilklerini yasamanın tatlı telasindaydi..
Neden bilmem bu kucuk misafirimize baktıkca gözlerim doldu durdu..
Sağlıklı, mutlu, anlamli, güzel bir ömrü olsun inşallah..

Hediye

Batuhan bir suredir izmir'de bir kitapcida calisiyor part-time. Dun bana, anneme, babama ve Kemal'e birer kitap hediye yollamış. Cok hoşumuza gitti:))